In laboratoria gekweekt synthetisch vlees wekt zowel fascinatie als afkeer op, afhankelijk van met wie je praat. Voor de voorstanders van dit wat onclassificeerbare voedsel zou het op vlees gebaseerde gastronomie veilig kunnen stellen en tegelijkertijd onze impact op de planeet sterk kunnen verminderen. Maar dit argument wordt nu ondermijnd door een recente studie. Onderzoekers schatten dat elke kilogram laboratoriumvlees 246 tot 1.508 kilogram kooldioxide produceert, 4 tot 25 keer meer dan rundvlees.
Een gehakte steak of een Amerikaanse filet die nooit heeft gegraasd en die nooit naar zijn noodlottige lot in het slachthuis is gesleept; nog maar enkele jaren geleden utopische sciencefiction, maar tegenwoordig een steeds tastbaarder realiteit. De belangstelling voor laboratoriumvlees is heel divers; NASA ziet het als een mogelijke voedselbron voor toekomstige ruimtekolonisten, terwijl een Australisch bedrijf ons laat proeven van uitgestorven soorten, waaronder de mammoet.
Astronomische koolstofuitstoot
De belangrijkste argumenten achter deze sector zijn de mogelijkheid om het doden van dieren te vermijden zonder onszelf van voedsel te beroven, maar ook de vermindering van onze schadelijke impact op de planeet door intensieve landbouw te vervangen, die de bodem ruïneert, het water vergiftigt en astronomische hoeveelheden methaan uitstoot. Maar volgens een nieuwe studie (nog niet collegiaal getoetst, aldus IFLscience) zouden de gevolgen van dergelijke landbouw op grote schaal veel schadelijker kunnen zijn voor het milieu dan de veehouderij. Uitbreiding van het proces tot een industriële schaal zou zelfs 4 tot 25 keer meer emissies kunnen genereren dan de wereldwijde rundvleesindustrie.
Het is waar dat in het laboratorium gekweekt vlees de behoefte aan land, water en antibiotica van de rundveehouderij overbodig maakt, maar volgens de onderzoekers is de vergelijking van de milieueffecten van dit product schromelijk onderschat doordat geen rekening is gehouden met de huidige technologieën. Het kweekproces is momenteel alleen mogelijk door voedingsmengsels van farmaceutische kwaliteit te gebruiken en door endotoxines – die door de bacteriën in het milieu worden afgegeven – te elimineren, waarvan de aanwezigheid de groei van de gekweekte cellen kan verhinderen.
“Traditioneel worden dierlijke cellen gekweekt met groeimediumcomponenten die zijn verfijnd om endotoxinen te verwijderen/verminderen. Het gebruik van deze raffinagemethode draagt aanzienlijk bij tot de economische en milieukosten in verband met geneesmiddelen, aangezien zij zowel energie- als grondstoffenintensief zijn.”
Een biefstuk: maar nog lang niet op ons bord
De onderzoekers schatten dat elke kilogram laboratoriumvlees 246 tot 1.508 kilogram kooldioxide produceert, 4 tot 25 keer meer dan rundvlees, afhankelijk van de kweekmethode, grotendeels als gevolg van de energie die wordt besteed aan het zuiveren van de bestanddelen van het groeimedium. Dit zet vraagtekens bij plannen om dit soort producten op grote schaal op de markt te brengen – wat momenteel pas sinds 2020 in Singapore is toegestaan.
Als oplossing suggereren de auteurs dat de ontwikkeling van cellijnen die hogere endotoxineniveaus kunnen verdragen, de noodzaak van energie-intensieve zuiveringsprocessen zouden kunnen verminderen. Men mag niet vergeten dat deze processen nog in de kinderschoenen staan en dat de kosten momenteel hoog genoeg zijn om de productie van meer dan een paar hamburgers tegelijk te ontmoedigen.
Bron: https://www.iflscience.com/lab-grown-meat-up-to-25-times-worse-for-the-environment-than-beef-68859
Geef als eerste een reactie