Precies tien jaar geleden namen Annelies Vermote (35) en haar toenmalige partner Pieter de slagerij van wijlen Martin Coopman over. Vandaag runt Annelies Vermote de zaak alleen. Ze sloot zich aan bij de Keurslagers. De huidige crisis baart haar wel zorgen!
Toen Annelies Vermote klein was, leek ze al begeesterd door het slagersberoep. En als jonge studente aan het KTA in Diksmuide steunden haar ouders haar 100% in deze keuze. Ze kwam terecht bij slager Coopman in Alveringem. In die slagerij waar ze vandaag nu zelf de scepter zwaait. Annelies: “Bij Martin en Conny was ik een kind aan huis. Met weemoed denk ik terug aan die tijd. Ik liep er stage, werkte er later als student en tenslotte ook als vaste medewerker. “School is de basis, maar Martin heeft me het vak geleerd. Martin leerde mij werkelijk alles: het zware werk, het versnijden, maar ook de fijne kneepjes van het slagersberoep.”
Vandaag woont en werkt ze in in deze slagerij. “Na de scheiding van mijn partner heb ik het roer overgenomen. Ik heb drie medewerkers: een verkoopster, een slager en een kok in vast dienstverband. En in het weekend krijg ik vaak flexi-jobbers en studenten die mij komen helpen.”
Kwaliteit
Kwaliteit vraagt nog altijd veel inzet. Ik koop mijn runderen rechtstreeks bij de fokker Patrick Fonteyne in Lo,” vervolgt Annelies. “Ze worden geslacht, komen hier aan als halve karkassen en worden ter plekke versneden. Ons varkensvlees komt van de boerderij van Peter Luyssen in Gapaard en draagt het merk Brasvar. Dit garandeert extra smaak. Het vlees is wat duurder, maar de klanten vinden het heerlijk en zeggen dat ook in de winkel. “Kippenvlees? Nogmaals, het is hetzelfde verhaal. Het wordt hier versneden en verwerkt. Veel van ons kwaliteitsvlees en bijna al onze kant-en-klare maaltijden worden hier versneden en/of in huis gemaakt.”
Keuslagers
“In maart 2020 mocht ik lid worden van de Belgische Keurslagers. Samen met een groep gelijkgestemden komen we elke maand bijeen om ideeën, recepten, problemen en oplossingen uit te wisselen. Ik profiteer hier enorm van. Want natuurlijk hadden mijn eerste 10 jaar hun ups en downs. De zaak werd gerenoveerd, in 2020 kwam het tot een scheiding met mijn partner, en tijdens de lockdown ging het zeer goed. Wij boden aan alle mensen die thuis moesten blijven de kans om lekker te eten. Maar eenmaal de lockdown voorbij was, daalde de omzet. Een logische gevolg.”
Energiecrisis
Vandaag baart de energiecrisis mij grote zorgen. Het is moeilijk, heel moeilijk. Mijn bedrijf is een grootverbruiker, ondanks de zonnepanelen en de elektriciteitscentrale achter de slagerij. De koelkasten en vriezers draaien dag en nacht. In 2020 betaalde ik 900 euro per maand voor gas en elektriciteit, net voor de crisis was dat 1.700 euro en nu betaal ik 4.000 euro per maand. Hopelijk is dit maar tijdelijk, want het is niet duurzaam. We moeten manieren zoeken om geld te besparen zonder aan kwaliteit in te boeten.”
Bron: Facebook
Geef als eerste een reactie