Alex Van Pollaert (65) en zijn vrouw Vera Massez (64) van paardenslagerij Van Pollaert in de Doorsteekstraat in Mere gaan met pensioen. Zaterdag 2 april 2022 was hun laatste werkdag. De familie Van Pollaert runde bijna een eeuw lang deze beenhouwerij. Nu is het uitkijken of een overnemer de zaak verderzet? Zoon Peter, die nochtans al 16 jaar actief meewerkte, ziet voor zichtelf een andere toekomst weggelegd.
“Groovader komt eingelijk uit Bornem”, vertelt Alex. “Hij kwam her in een boerderij in Mere wonen, waar hij paarden slachtte. In die tijd werd paardenvlees, net als vis, beschouwd als voedsel voor de armen. In het begin leverden mijn grootouders het paardenvlees aan huis, maar iets later openden ze in Mere een winkel.”
Leveringen aan huis
Grootvader Edmond had drie zonen en een dochter, en alle zonen waren bij de zaak betrokken. In 1996 neemt Alex en zijn vrouw Vera het bedrijf van zijn vader over. Ook zus Raymonda ging aan de slag in de slagerij. Zij zorgde voor leveringen aan huis. Paardenvlees was ondertussen een echt streekproduct geworden. Uit de hele regio kwamen de klanten voor dit product naar onze winkel. .”Onze ligging vlakbij de afrit van de E40 was waarschijnlijk ook een voordeel,” meent Peter. “We ontdekten dat mensen die naar de kust gingen hier stopten. We hadden ook veel klanten uit Aalst omdat alle paardenslagers gesloten waren. De paardenslagers zijn aan het verdwijnen.
Een groot voordeel was dat we altijd vers, lokaal geproduceerd vlees verkochten. “Het was een bewuste keuze,” zegt Alex, “veel paardenvlees komt uit het buitenland, vooral uit het Oostblok en Argentinië, en is ook veel goedkoper, wat sowieso tot concurrentie leidt. Wij kochten inlandse paarden en veulens en brachten die zelf naar het slachthuis om zeker te zijn van de kwaliteit. Een vaste leverancier in Libramont voorzag ons van paarden. “
Overnemers
“We hebben het pensioen nog een aantal jaren uitgesteld, omdat we stiekem hoopten dat onze zoon Peter de zaak zou overnemen”, bekennen Alex en Vera. “Natuurlijk respecteren we zijn beslissing om dat niet te doen, ook al is hij al 16 jaar bij ons bedrijf.”
Peter heeft een grote liefde voor paarden. Desondanks besloot hij de slagerij niet over te nemen. Dat doet hij vooral omdat hij het niet ziet zitten om met personeel samen te werken. Ik blijf zelfstandig actief, maar dan wél als koper en verkoper van paarden als hobby. Deze tijdsbesteding zit duidelijk in de lift!”
Misschien zal Mere toch niet zonder paardenslager vallen. Er zijn immers gesprekken met een kandidaat. En dat zou goed zijn voor de buurt!”,aldus Vere.
Geef als eerste een reactie