Is er ondanks deze sombere context nog steeds een boer die dit beroep graag uitoefent? Eloi Dhondt, 30 jaar oud, is al ongeveer tien jaar boer in Sirault (Saint-Ghislain). Maar hij legt meteen uit: “Als de situatie goed is voor mij, is dat omdat ik het geluk heb dat mijn ouders achter me staan. We werken als een drietal”. Eloi vertegenwoordigt de vierde generatie boeren in zijn familie. Zijn vrouw overwoog haar baan als leerkracht te verlaten om in het familiebedrijf te gaan werken, maar de jonge boer was daartegen gekant. “Toch zou er werk voor haar zijn,” zegt hij. Maar als je naar de inkomsten en uitgaven kijkt, is de situatie verre van schitterend, zeker in bepaalde stukken van de 300-koeien telelnde boerderij!
Als fokker van het wit-blauw-Belgische ras maakt Eloi er geen geheim van: “Voorlopig produceren we met verlies! Het is niet langer levensvatbaar. Het vlees wordt tegen te lage prijzen gekocht… De supermarkten willen niet de juiste prijs betalen, dus we moeten het doen. »
Rechtstreekse verkoop
Hoe kunnen we dan overleven? Door middel van directe verkoop aan de consument, uiteraard gericht op lokale klanten. “We verkopen boter, kaas, ijs, vlees,… We hoeven geen medelijden te hebben. Maar alleen deze verkopen stellen ons in staat om een inkomen te verdienen en te overleven. Leven van aardappelen is gecompliceerd, en bieten zijn dood! “Wat het vlees betreft…
Passie
Zelfs als de situatie moeilijk blijft, wordt Eloi niet ontmoedigd: “Het is de passie die ons op de been houdt. Het is soms ontmoedigend, maar ik ben er in geboren… Aan de andere kant vragen veel van zijn collega’s zich af wat hun toekomst is, omdat ze niet eens weten hoe ze een salaris moeten verdienen. “Terwijl de landbouw zeven dagen per week een aanwezigheid vereist en er geen tekort aan werk is.
Jonge landbouwers moeten voldoen aan financiële verplichtingen in verband met de aankoop van aanzienlijk materieel.
bron: Sudinfo
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Geef als eerste een reactie